... yine bir bar köşesi...
En son buraya ne zaman geldiğini hatırlıyordu, zaten hergün buradaydı... Ama ilk ne zaman buraya geldiğini ve neden geldiğini hatırlayamıyordu... Belki de hatırlamak için içiyordu... O hatırlamıyor, ama elinde tuttuğu tekila bardağı çok iyi hatırlıyordu...
En son buraya ne zaman geldiğini hatırlıyordu, zaten hergün buradaydı... Ama ilk ne zaman buraya geldiğini ve neden geldiğini hatırlayamıyordu... Belki de hatırlamak için içiyordu... O hatırlamıyor, ama elinde tuttuğu tekila bardağı çok iyi hatırlıyordu...
3 sene önce...
Taksim Meydanı ve İstiklal Caddesi... Nam-ı diğer "Meydan ve Cadde"... Gecesiyle gündüzünün farklı olduğu mekan... Kabataş'tan Taksim'e gidecek olan kafilenin arasında İstanbul'un farklı yerlerini, daha doğrusu görmediği mekanları keşfetmeye çalışan bir genç... Arkadaşlarının bir tanesi doğum gününü kutlayacak ve kutlama caddenin ara sokaklarında olacaktı. Akşama doğru vardığı meydanda ağzı açık bir şekilde etrafa bakındı genç... Sanki Anadolu'dan İstanbul'a ilk kez gelen biri gibi... Haydarpaşa Garı'ndan karşıya bakıp duran biri gibi... Meydandan caddeye ürkek bir edada ama her zaman geldiği yermiş gibi girdi... Arkadaşının tarif ettiği "ilk sol, ilk sağ" ile barı gördü... Ortamın loşluğu onu tedirgin etmişti...
İşte böyle başlamıştı, şimdi o tedirginlikten bir eser yoktu ve garson istediği karışımı önüne getiriyordu... Hiç içmediği tekila şimdilerde su gibi geliyordu. Bardak bir hikayesini daha hatırlıyordu:
Arkadaşlarıyla 2 haftada bir geldiği mekan bira yanında tekila servisi yapmaya başlamıştı ve bu beleş teklif onu heyecanlandırmıştı, arkadaşları tuz, tekila, limon üçlemesini saniyeler içerisinde yapabiliyordu... O da arkadaşlarından gördüğü kadarıyla ilk fondipi yaptı ve içtiğinin tükürmesi bir oldu... Sanki zehir içmişti, ama bir süre sonra ağzı ve dili uyuşmaya başladı, bu uyuşma kana karıştı ve başı dönmeye başladı. Arkadaşlarının gülüşünü boğuk boğuk duyuyordu... Sanki kafasını taşıyamıyordu, barmenden bir tane daha istedi ve bu sefer tek seferde işini bitirdi. İçi serinliyordu kendince ama boğazı yanıyordu...
Saate baktı: 3.30... Bu saatlerde ikinci uykusunda olan genç şimdiler geç uyuyor, hatta hiç uyumuyordu... Geceleri dibe vurmuş biri, ama gündüzleri devlet dairesinde çalışan stajyer... Onu bu hale getirenler arkadaşlarımıydı, neydi?
Taksim Meydanı ve İstiklal Caddesi... Nam-ı diğer "Meydan ve Cadde"... Gecesiyle gündüzünün farklı olduğu mekan... Kabataş'tan Taksim'e gidecek olan kafilenin arasında İstanbul'un farklı yerlerini, daha doğrusu görmediği mekanları keşfetmeye çalışan bir genç... Arkadaşlarının bir tanesi doğum gününü kutlayacak ve kutlama caddenin ara sokaklarında olacaktı. Akşama doğru vardığı meydanda ağzı açık bir şekilde etrafa bakındı genç... Sanki Anadolu'dan İstanbul'a ilk kez gelen biri gibi... Haydarpaşa Garı'ndan karşıya bakıp duran biri gibi... Meydandan caddeye ürkek bir edada ama her zaman geldiği yermiş gibi girdi... Arkadaşının tarif ettiği "ilk sol, ilk sağ" ile barı gördü... Ortamın loşluğu onu tedirgin etmişti...
İşte böyle başlamıştı, şimdi o tedirginlikten bir eser yoktu ve garson istediği karışımı önüne getiriyordu... Hiç içmediği tekila şimdilerde su gibi geliyordu. Bardak bir hikayesini daha hatırlıyordu:
Arkadaşlarıyla 2 haftada bir geldiği mekan bira yanında tekila servisi yapmaya başlamıştı ve bu beleş teklif onu heyecanlandırmıştı, arkadaşları tuz, tekila, limon üçlemesini saniyeler içerisinde yapabiliyordu... O da arkadaşlarından gördüğü kadarıyla ilk fondipi yaptı ve içtiğinin tükürmesi bir oldu... Sanki zehir içmişti, ama bir süre sonra ağzı ve dili uyuşmaya başladı, bu uyuşma kana karıştı ve başı dönmeye başladı. Arkadaşlarının gülüşünü boğuk boğuk duyuyordu... Sanki kafasını taşıyamıyordu, barmenden bir tane daha istedi ve bu sefer tek seferde işini bitirdi. İçi serinliyordu kendince ama boğazı yanıyordu...
Saate baktı: 3.30... Bu saatlerde ikinci uykusunda olan genç şimdiler geç uyuyor, hatta hiç uyumuyordu... Geceleri dibe vurmuş biri, ama gündüzleri devlet dairesinde çalışan stajyer... Onu bu hale getirenler arkadaşlarımıydı, neydi?
RSS Feed